Osłoniak jest zwykle wolno rosnącym guzem, który rozwija się z komórek osłonki nerwu przedsionkowo - ślimakowego. Nerw przedsionkowo - ślimakowy odpowiedzialny jest za równowagę i słuch, a wzrost guza może prowadzić do postępującej głuchoty poprzedzonej dzwonieniem w uchu i uczuciem niestabilność.
Jest to najczęściej guz rosnący bardzo powoli, ale rzadko może gwałtownie rosnąć i stać się wystarczająco duży, aby naciskać na pień mózg i zakłócać funkcje życiowe.
Leczenie osłoniaka nerwu przedsionkowego może obejmować wykonywanie regularnych badań obrazowych, radioterapię i leczenie neurochirurgiczne.
* Objawy
Pierwsze objawy nerwiaka są często subtelne i mogą utrzymywać się przez wiele lat. Zwykle początkowo wynikają one z ucisku guza na nerwy odpowiedzialne za słuch i równowagę. Ucisk guza na sąsiednie nerwy kontrolujące ruchy mięśni twarzy, czucie w obrębie twarzy czy też połykanie (nerwy twarzowy, trójdzielny, językowo-gardłowy), pobliskie naczynia krwionośne lub struktury mózgu mogą również powodować inne objawy neurologiczne.
Najbardziej charakterystycznymi objawami nerwiaka są: postępujące pogorszenie słuchu poprzedzone występowaniem dzwonienia czy też szumów w tym uchu, rzadko może dojść do nagłego pogorszenia słuchu (głuchoty), odrętwienie połowy twarzy czy bardzo rzadko osłabienia ruchów twarzy. W bardzo rzadkich przypadkach guz może być na tyle duży, ze uciskając pień mózgu może zagrażać życiu.
* Przyczyny i czynniki ryzyka
W większości przypadków nerwiaka nerwu przedsionkowego nie ma identyfikowalnej przyczyny wystąpienia guza. W rzadkich przypadkach, szczególnie gdy guzy są mnogie bądź nerwiakowi towarzyszą oponiaki istnieje ryzyko występowania u pacjenta nerwiakowłókniakowatości typu 2 (Neurofibromatozy). Jest to rzadka choroba uwarunkowana genetycznie.
* Diagnostyka
Podstawową metodą diagnostyki obrazowej jest badanie rezonansu magnetycznego (MRI). Badanie to często jest uzupełniane badaniem tomografii komputerowej (TK) celem oceny struktur kostnych jak i do zaplanowania ewentualnego leczenia operacyjnego.
Jednym z dodatkowych badaniem do diagnostyki obrazowej jest ocena audiologiczna słuchu (audiometria) pacjenta. W tym badaniu, oceniany jest zakres słyszalnych przez pacjenta dźwięków o różnych tonach oraz zdolność rozumienia mowy.
Każdy z pacjentów ma wykonywane również badanie neurofizjologiczne oceniające funkcje nerwu trójdzielnego (odpowiadającego za czucie w obrębie twarzy) oraz nerwu twarzowego (odpowiadającego za ruchy mięśni twarzy).
* Leczenie
W przypadku niewielkich, przypadkowo wykrytych nerwiaków jedną z opcji postępowania jest aktywna obserwacja zmiany, zwłaszcza w przypadku osób starszych. Najczęściej obserwacja polega na regularnych badaniach obrazowych i badaniach słuchu.
Celem leczenia operacyjnego jest usunięcie guza, zachowanie funkcji nerwu twarzowego i ewentualnie zachowanie słuchu. Natomiast w przypadku radiochirurgii celem jest zatrzymanie dalszego wzrostu guza.